O nowej serii popularnonaukowej "Rzeczpospolitej" - kilka słów o pierwszym nabytku i komentarz.
Na pierwszy ogień idzie Fernando Corbalán, "Złota proporcja. Matematyczny język piękna", oryginał z 2010 roku, tłum. Wiktora Bartola. Twarda okładka, 159 stron, pięć rozdziałów (Złoty podział, Złoty prostokąt, Złota liczba i pięciokąt, Piękno i doskonałość w sztuce, Złota proporcja w przyrodzie). Razem z tomem plakat i broszura opisująca serię.
Na każdej stronie jeden lub dwa elementy nietekstowe - fotografie, rysunki, wykresy, tabele, poza tym liczne wzory. Dość skomplikowany skład, ale można by mieć zastrzeżenia do jakości fotografii - dość słaba reprodukcja oryginału. Do treści się oczywiście nie odnoszę - jako profan nie mam wystarczających kompetencji.
Komentarz ogólniejszej natury: Bez dwóch zdań, to duże wydarzenie w dziedzinie popularyzatorstwa. Nie pamiętam tak wielkiej tematycznej serii popularnonaukowej - 40 tytułów poświęconych matematyce to po prostu niesamowity projekt. Co ważne, dzięki naturze przedmiotu wyjątkowo długowieczny. Te kolekcje będą przekazywane przez dziesiątki lat, z pokolenia na pokolenie, nietknięte zębem czasu, może tylko od zaczytania (pamiętam, że gdy przyszło do studiowania elementów matematyki wyższej na SGPIS, zabrałem się ambitnie za Grigorija Fichtenholza, trzytomowy "Rachunek różniczkowy i całkowy" wydany po raz pierwszy kilkadziesiąt lat wcześniej - niemiłosiernie rozgadany, ale cudownie wchodzący do głowy; w Polsce było już 12 wydań, ostatnie pięć lat temu, choć autor od pół wieku patrzy na nas z góry - tak długowieczne bywają znakomite dzieła). To seria dla ambitniejszych uczniów, dla studentów, dla nauczycieli, dla pasjonatów nauki, zwłaszcza tych, którzy kochają nauki ścisłe i przyrodnicze.
Z niecierpliwością będę oczekiwał kolejnych, wydawanych co tydzień tomów, Ale nie mam pojęcia, gdzie je będę stawiał :-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz